இருபத்தைந்தாம் நாள்

பெரார் மிலான் (Ferrare, Milan) இன்னும் பிற இடங்களில் நடந்த நிகழ்ச்சி

கொஞ்ச காலங்களுக்குள்ளாகத் தாம் இறக்க போவதை அர்ச் அந்தோனியார் ஞான திருஷ்டியால் அறிந்து அதிகமதிகமாய்ப் பிரசங்கம் செய்ய சர்வேசுரனுடைய மகிமையையும் பிறருடைய இரக்ஷண்ணியத்தையும் தேழ். அவைகளுக்காக உழைத்தார் பெரார் பட்டணத்தில் சிறிதுகாலந் தங்கி வேலை செய்தார் அவ்விடத்திலிருந்த தெல்வாதோ தேவமாதாவின் (Sancta Maria del vado ஆலயத்துக்கு அடிக்கடி சென்று மகிமை பொருந்திய ஆண்டவளே” “O Gloriosa Domina” என்னும் செபத்தைச் செய்வதில் பிரியங்கொள்ளுவார் அப்பட்டணத்திலிருந்த போதுதான் அறியாயமாய்க் குற்றம் சாட்டப்பட்ட ஒரு பெரிய குடும்பத்துப் பெண்பிள்ளையின் மாசற்ற தனத்தைப் பாதுகாத்தார். எப்படியென்றால், துரைமகள் ஒருத்தி சமுசார வாழ்க்கையில் பிரமாணிக்கற் தப்பி நடந்ததாகத் தன் புருஷனாலேயே குற்றஞ் சாட்டப்பட்டதினால் வெகுவாய்க் துன்பப்பட்டு அர்ச்சியசிஷ்டவருடைய உதவியை மன்றாடினாள் அந்தோனியார் அவளுடைய வீட்டுக்குப் போய் அவள் புருஷனுக்கு முன்பாகவே அவன் சந்தேகப் படுவதற்குக் காரணமாயிருந்த இரண்டு மூன்று மாசத்துக் குழந்தையைத் தமது கையில் எடுத்து வைத்துக்கொண்டு, அதன் தகப்பன் யாரென்று சொல்லும்படிக்குத் திருக்குழந்தையான சேசுநாதர் நாமத்தாற் கட்டளையிடவே, அச்சிறு பாலகன் துரையைக் காண்பித்து: ‘இதோ என்னுடைய தகப்பன்’ என்று தெளிவாய்ச் சொல்லிற்று. அப்போது அந்தோனியார் தகப்பனை நோக்கி: இது உன் பிள்ளையானதால் அதன்மேற்பட்சமாயிரு, அதனுடைய தாயும் உனக்குத் துரோகம் செய்யாததால் அவள் விஷயத்திலும் மரியாதையாய் நடந்துகொள் என்று சொல்லி விட்டுப் போனார்.

அக்காலத்தில் அர்ச் பிரான்சீஸ்கு சபை அதிசிரேஷ்டர் புளோரென்சு (Florence) பட்டணத்தில் பிறந்தவரானதால் தம்முடைய சொந்த நாட்டில் அர்ச். அந்தோனியார் பிரசங்கம் செய்யும்படி கேட்டுக் கொண்டதின்பேரில் அந்நகருக்கு

அந்தோனியார் போய் நான்கு மாசகாலம் பிரசங்கம் செய்து வந்தார் அப்பட்டணத்திலும் சரி, வேரெந்த நாட்டிலும்சரி, அதிக வட்டி  வாங்கினவர்கள் அபரிமிதமாயிருந்ததால். அவ்வநியாயனான நடத்தையின் பேரில் அடிக்கடி பிரசங்கம் செய்து அநேகரை மனந்திருப்பினார். அப்போதுதான் அவ்விடத்திலிருந்த ஒரு பேராசை பிடித்தவன் இறந்துபோய், இவ்வுலகத்தில் ஆஸ்தி பணங்களை மிதமிஞ்சி ஆசித்த அவன் இருதயம் அவன் திரவியங்களை மறைத்து வைத்திருந்த இருப்புப் பெட்டிக்குள்ளிருக்குமென்று ஞான திருஷ்டியால் அறிந்து மற்றவர்களுக்கு அறிவித்திருந்தார். அதே பிரகாரம் அவன் மரித்த பிறகு அவன் பணப்பெட்டியைத் திறந்து பார்த்தபோது பணத்தின்மேல் அவன் இருதயம் துடித்துக்கொண்டு கிடக்கிறதை எல்லோருங் கண்டு அதிசயித்து அதுமுதல் அநியாய வட்டி வாங்குகிறதை வீட்டுவிட்டார்கள்,

1229ம் வருஷம் மே மாதத்தில் மிலாள் பட்டனத்தில் பிரசங்கித்து மற்ற இடங்களிலும் வேத வாக்கியத்தை அறிவிக்க வேண்டுமென்று விரைந்து போகையில் வழியிலிருந்த வெர்சேய் நகரில் தங்கித் தமது சிநேகிதரைக் கண்டு தமக்குக் கிட்டியிருக்கிற மரணத்தை அவருக்கு அறிவித்து விட்டு, வாரேஸ் என்னும் இடத்தில் ஓர் மடத்தைக் கட்டுவித்து அதில் ஒரு கிணறு எடுக்கச்செய்து அந்தக் கிணற்றின் தண்ணீணீருக்குக் காய்ச்சலைச் சௌக்கியப்படுத்தும் குணத்தைக் கொடுத்தார். அந்த உதவி தங்களுடைய பட்டணத்துக்கும் செய்யும்படி வெர்சேய் மக்கள் மிகவுங் கெஞ்சிக் கேட்டுக் கொண்டதால் அவர்களுக்கும் அவ்வூர் கிணற்றின் தண்ணீரை மந்திரித்துக் கொடுத்தார்.

1230ம் வருஷத் துவக்கத்தில் சிலநாள் ஞான ஒடுக்கஞ் செய்தபிறகு, பெரெஸ்ஸியா (Brescia) பட்டணத்தில் பிரசங்கித்து, வால் தே பெரேஞா (Val de Bregna) என்ற விடத்தில் ஓர் மடத்தையும் கட்டுவித்து, அம்மடத்தில் சிறிது காலம் ஒழுங்குகளை எல்லாம் நல்லபடியாய் அநுசரித்துத் தமது சரீரத்தைக் கடின தபசினால் தண்டித்து வந்தார். அவர் படுத்திருந்த கடினமான கல்லை இன்னமும் அம்மடத்தில் வெகு பூச்சியமாய் வைத்திருக்கிறார்கள்.

கடைசியாய் மான்த்துவா (Mantua) பட்டணம் சேர்ந்து, அவ்விடத்தினின்று ரோமாபுரி போய் 9-ம் கிறகோரியுஸ் என்னும் பாப்பானவரைத் தரிசித்தபோது, அந்தப் பாப்பானவர் அவரைக் கண்டு களித்து அவரை ரோமாபுரியில்தானே திரும்பவும் நிறுத்திக் கொள்ளப் பிரயாசைப்பட்டார். ஆனால் அது நிறைவேறவில்லை. அந்தோனியார் சிலகாலம் ஆல்வொன் (Alverne) என்னும் ஸ்தலத்தில் தியான ஏகாந்தத்திலிருந்த பிறகு தமக்கு மிகவும் பிரியமான பதுவா பட்டணம் போய்ச் சேர்ந்தார். நமது சீவிய காலத்தின் பலபல தொந்தரவு தொல்லை களில், நமது ஆத்துமத்தை நாம் மறந்துவிடாமல், எப்போதாவது தனித்து நமதாத்தும காரியங்களை யோசித்துக் கவனிக்கக்கடவோம்.

செபம்

அநேகாயிரம் பாவிகளை மனந்திருப்ப அர்ச். அந்தோனியாருக்கு வரந் தந்தருளின சர்வ வல்லபரான சர்வேசுரா, நானும் என் பாவங்களை வெறுத்து மனந்திரும்பி இவ்வுலகத்திலும் மறுவுலகத்திலும் நித்தியமாய் உம்மை நேசிக்கும்படி அர்ச். அந்தோனியாருடைய பேறுபலன்களைப் பார்த்து அடியேனுக்குக் கட்டளையிட்டருளும் – ஆமென்.

நற்கிரியை: உத்தரிக்கிற ஆத்துமாக்களுக்காகப் பூசை செய்து வைக்கிறது.

மனவல்லயச் செபம்: தியான யோகத்தில் உயர்ந்தவ ரான அர்ச். அந்தோனியாரே, எங்களுக்காக வேண்டிக் கொள்ளும்.

ஜனவரி மாதம் 3-ம் தேதி

St. Genovieve, V.
அர்ச். ஜெனோவியேவ் அம்மாள் – கன்னிகை
(கி.பி. 422).

அர்ச். ஜெனோவியேவ் அம்மாள் 422-ம் வருஷம் பிரான்சு தேசத்தில் பிறந்தாள். அவள் ஏழு வயதில் தன் கன்னிமையை சர்வேசுரனுக்கு ஒப்புக் கொடுத்தாள். தன் 15-ம் வயதில் கன்னியர் உடுப்பு தரித்துக்கொண்டாள். நாளுக்கு நாள் புண்ணியத்தில் வளர்ந்து 50 வயது வரை வாரத்தில் இரண்டு நாட்கள் மாத்திரம் சிறிது ரொட்டியும், பருப்பும் அருந்திவந்தாள். மயிர் ஒட்டியாணம் தரித்துக் கடுமையாக தவம் புரிவாள். மிகவும் பக்தி உருக்கத்துடன் இடைவிடாமல் ஜெபத் தியானம் செய்வாள். பிறர் சிநேகத்தை மனதில் கொண்டு பெரிய பட்டணங்களுக்குப் பயணமாய் போய் அநேக புதுமைகளைச் செய்து, தீர்க்கதரிசனங்களைக் கூறி, எல்லோராலும் வெகுவாய் மதிக்கப்பட்டாள். இந்தப் புண்ணியவதியின் மீது காய்மகாரம் கொண்டவர்கள் இவளைப் பலவிதத்திலும் துன்பப்படுத்தினபோதிலும், இந்த அர்ச்சியசிஷ்டவள் சற்றும் கலங்காமல் தன் நம்பிக்கையை ஆண்டவர் மீது வைத்து, ஜெப தபத்தால தன் பகைவர்களை வென்றாள். அச்சமயம் அத்தில்லா என்னும் கொடுங்கோலன் பாரிஸ் நகரைக் கொள்ளையடிக்க வந்தபோது அவள் உரைத்த தீர்க்கதரிசனத்தின்படி அந்தப் பெரும் பொல்லாப்பு நீங்கியது. ஜெனோவியேவ் அம்மாள் தன் 89-ம் வயதில் அர்ச்சியசிஷ்டவளாக மரித்தாள்.

யோசனை

நாமும் இந்த அர்ச்சியசிஷ்டவளைக் கண்டுபாவித்து, துன்ப துரிதத்தாலும் பொல்லாதவர்களுடைய தூற்றுதலாலும் மனம் சோர்ந்துபோகாமலும் உலக உதவியை விரும்பாமலும் ஜெபத்தால் தேவ உதவியை மன்றாடுவோமாக.

LIVES OF SAINTS
அர்ச்சியசிஷ்டவர்களின் சரித்திரம்

ஒவ்வொரு தேதியிலும் வாசிக்க வேண்டிய அந்தந்த அர்ச்சியசிஷ்டவரின் சரித்திரம் சுருக்கமாய் கொடுக்கப்பட்டிருப்பதின் காரணம் யாதெனில், பலர் தங்களுக்கு வாசிக்கப் போதுமான நேரமில்லையென்று சொல்லி அதை வாசியாமல் விட்டுவிடக்கூடாதென்பதற்காகவே. நாலைந்து நிமிடங்கூட கிடைக்கப் பெறாமற் போகிறவர்கள் யாருமிரார். மேலும் அந்தந்த தேதியில் குறிக்கப்பட்டிருக்கின்ற யோசனையை விசுவாசிகள் தங்கள் மனதில் வைத்து, அதை அந்தந்த நாளில் அப்போதைக்கப்போது சிந்திப்பார்களேயானால், பெரிதும் ஞானப்பிரயோசனமடைவார்கள்.

ஜனவரி மாதம் 1-ம் தேதி
The Circumcision of Our Lord
விருத்தசேதனத் திருநாள்

திவ்விய பாலகனுக்கு விருத்தசேதன சடங்கு
நிறைவேற்றப்படுகிறது.

விருத்தசேதனமானது அபிரகாமுடைய சந்ததியை மற்ற ஜனங்களினின்று பிரித்துக் காட்டும் அடையாளச் சடங்கு. மோசஸ் பத்துக் கற்பனையைப் பெறுவதற்கு அநேக நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பே விருத்தசேதனச் சடங்கு சர்வேசுவரனால் ஏற்படுத்தப்பட்டது. இதை யூதர்கள் வெகு கண்டிப்பாய் அநுசரித்து வந்தார்கள். இச் சடங்கை நிறைவேற்றும் போது குழந்தையின் சரீரத்தில் கொஞ்சம் சதை அறுக்கப்படும். நமது திவ்விய கர்த்தர் இச் சடங்கை அநுசரிக்க கடமைப்படாவிடினும் தாம் எடுத்த சரீரம் மெய்யான மனித சரீரமென்று காட்டி, சகலரும் தேவ கட்டளைக்கு அமைந்து நடக்க வேண்டுமென்று நமக்கு படிப்பிக்கும் பொருட்டு, அவர் தமது மாசற்ற சரீரத்தில் காயப்பட்டு இரத்தம் சிந்த சித்தமானார். நாமும் நமதாண்டவருடைய திவ்விய மாதிரியைக் கண்டுபாவித்து, வேத கற்பனையையும், திருச்சபைக் கட்டளையையும் பக்தியோடு அநுசரிப்போமாக. மேலும் நமது இருதயத்தில் கிளம்பும் ஆசாபாசங்களையும், ஒழுங்கற்ற நாட்டங்களை ஒறுத்தலாகிய கத்தியால் அறுத்துக் காயப்படுத்தி, ஞானவிதமாக இரத்தம் சிந்தப் பழக வேண்டும். கண், காது, வாய் முதலிய ஐம்புலன்களை அடக்கி ஒறுப்பவன் பாவத்திற்கு உடன்பட மாட்டான். ஆகையால் இந்த ஒறுத்தல் முயற்சியை ஜெபத்தால் அடைவோமாக.

இந்தப் புது வருடத் துவக்கத்தில் நமது பழைய பாவ நடத்தையை வி;ட்டொழித்து, துர்ப் பழக்கங்களை மாற்றிவிட்டு, புது வாழ்க்கை வாழ்வதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்துகொள்ளக்கடவோம்.

யோசனை
நாம் இந்தப் புதுவருடத்தில் எந்தெந்தப் பாவத்தை விட்டொழித்து, எந்தெந்தப் புண்ணியத்தைச் செய்ய தீர்மாணித்தோமோ, அதை இன்றே செய்ய முயற்சிப்போமாக.